|
Gujawa właściwa, gruszla właściwa (Psidium guajava) nasiona |
|
|
Opis: Gujawa właściwa światową popularność zawdzięcza Hiszpanom, którzy znaleźli ją w Peru i Kolumbii, a następnie zabrali na Filipiny. Na początku 17 wieku Portugalczycy rozpowszechnili gujawę z Filipin do Indii, gdzie obecnie jest czwartym z najważniejszych uprawianych owoców (po mango, bananach i cytrusach). Na długo przed przybyciem Europejczyków gujawa była wykorzystywana przez Indian (Majów, Azteków i Inków). Obecnie uprawiana jest w ponad 50 krajach, w Ameryce Środkowej i Południowej, w Indiach, na wybrzeżu Morza Śródziemnego, w Afryce, Australii, w południowych stanach USA, na Hawajach, na Kubie. W niektórych krajach, jak na przykład Fidżi, zdziczała gujawa stała się uciążliwym chwastem.
Gujawa właściwa należy do rodziny mirtowatych (Myrtaceae). Spotykana bywa pod różnymi nazwami jak gruszla właściwa, psydia pospolita, psydium pospolite, guajawa czy guawa. Jest niewielkim, wiecznie zielonym drzewem dorastającym do 3-9 m wysokości. Wytrzymuje największe upały i susze. Rośnie nawet w rejonach gdzie roczne opady wynoszą zaledwie 300 mm, na wysokości do 1500 m n.p.m. Optymalne warunki znajduje na wysokości od poziomu morza do 800 m, przy opadach rocznych od 1000 mm do 2000 mm i temperaturze od 23 do 28 °C. Toleruje zasolenie podłoża. Ze względu na niewielkie wymagania i cenne właściwości, gujawa jest często spotykana w uprawie.
Roślina kwitnie raz lub dwa razy w roku. Kwiaty są białe, wonne, okazałe. Owoce długości 3-10 cm w zależności od odmiany wykazują duża zmienność pod względem kształtu (kulisty do gruszkowatego), koloru miąższu (biały, różowy, łososiowy lub czerwony), koloru skórki (zielony do jasnozółtego), grubości skórki, smaku (słodki albo kwaśny) i aromatu (słaby do ostrego). Skórka jest jadalna choć kwaśniejsza niż wnętrze owocu. Dzięki dużej zawartości pektyn konsystencja miąższu jest śluzowata. U starych i prymitywnych odmian nasiona są duże i liczne, gdy u odmian obecnie uprawianych drobne. Owoce słyną z wysokiej zawartości witaminy C (nawet 200-700 mg w 100 g owocu), wyższej nawet pięciokrotnie niż u owoców cytrusowych. Najwięcej witaminy C mają owoce prawie dojrzałe, ale jeszcze zielone i zmniejsza się ona wraz z dalszym dojrzewaniem. Owoce zawierają także około 15% cukrów, do 1,5% białka, 0,3% tłuszczu, 5,2% włóknika, 0,5% składników mineralnych (wapń, żelazo, potas, selen i fosfor) oraz witaminy A, B1, B2, PP. Nie jest to owoc zbyt trwały, można go przechowywać jedynie przez kilka dni w temperaturze pokojowej lub kilkanaście w chłodniejszych pomieszczeniach. Z tego powodu u nas spotykany jest najczęściej w postaci konserwowej. Na surowo spożywane są odmiany o większych, słodszych owocach. Kwaśniejsze odmiany najczęściej przerabia się na soki, kompoty, galaretki, konfitury. Zagęszczonym sokiem z gujawy witaminizuje się inne przetwory owocowe.
W zestawie otrzymasz:
- 10 nasion gujawy właściwej ( Psidium guajava )
- szczegółowy opis pielęgnacji rośliny oraz wysiewania nasion którego jestem autorem. Został on opublikowany w miesięczniku Fauna&Flora 11-2009
pochodzenie |
Ameryka Południowa |
stanowisko |
słoneczne lub częściowe zacienione |
odporność na mróz |
roślina nieodporna na mróz, tylko do uprawy w pomieszczeniu |
rozmiary |
w naturze niewielkie drzewko. Dobrze znosi przycinanie, nadaje się do formowania Bonsai |
podłoże |
zarówno lekkie, jak i cięższe, o odczynie od kwaśnego do lekko zasadowego (pH 4,5-8,2) |
|
|